Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

How about an exorcism?



Θα μπορούσα να γκρινιάζω για ώρες, προκειμένου να πάω με το ρεύμα της μίρλας και της κινδυνολογίας που με περιτριγυρίζει τον τελευταίο καιρό και που με έχει ομολογουμένως κάνει possessed όπως ο σατανάς την Linda Blair. Η επιτομή των παραδειγμάτων μιρλοφόρων που μπορώ να σκεφτώ -γνωστή και ως σημαιοφόρος της μίρλας- είναι η εργοδότριά μου, της οποίας είμαι πλέον πεπεισμένη ότι σκοπός της ζωής της είναι να καταριέται τον ΓΑΠ και τους λοιπούς σωτήρες, προβλέποντας παράλληλα το τέλος του κόσμου και σπέρνοντας τον πανικό για το πώς θα επιβιώσει η νέα γενιά. Δεν έχω τίποτα με τη γυναίκα,
ίσα ίσα. Αν δεν κάπνιζε σαν απελπισμένος φυλακισμένος πάνω στη μούρη μου όλη την ώρα και αν δεν είχε και αυτήν την κλαούρα που μούχει κάνει τον τσαμπουκά πουρέ για το πώς θα επιβιώσω, θα ήταν μια από τις καλύτερες περιπτώσεις έβερ για να σου αναλύσω. Αλλά όχι, δε θα στο αναλύσω άλλο, γιατί έχω και μια αυτοκτονία να οργανώσω, με τα ίμο που πάω και συναναστρέφομαι.


Τα καλύτερα έρχονται βέβαια όταν επισκέπτομαι τη γιαγιά για φαγητό και επίσκεψη. Δε θα σου μιλήσω για την αναβίωση της κατοχής μέσα από αληθινές ιστορίες ζωής- το αγαπημένο μας θέμα-, θα σου μιλήσω όμως για το
ποιός θείος έχει σειρά να πεθάνει και σε ποιανού στο μνημόσυνο πρέπει να πάει και γιατί δεν έρχομαι και γω. Δεν ξέρω, παλιά οι άνθρωποι δεν είχανε και την τηλεόραση και ή πηδιόντουσαν ή πηγαίνανε σε μνημόσυνα, μη μου ζητάς τώρα να κρίνω τα χόμπι τους. Μακάβρια ξεμακάβρια, τα μνημόσυνα μεγαλώσανε γενιές και γενιές, μην το γελάς.

Εναλλακτικά θα σου πιάσω για τη φίλη μου, την οποία την τσακίσανε στην τελευταία εξεταστική με σημαίες και με ταμπούρλα, θέλοντας να δώσουνε την εντύπωση του πολύ-σκληρό-για-να-πεθάνει Πανεπιστημίου Αθηνών (δεν κοιτάει τα χάλια του, που κάναμε το διήμερο των εκλογών 7ήμερο λέω εγώ,
πάνε και βγάζουν όλη τους την ανικανότητα σε θέματα εκτός τόπου και χρόνου στους φοιτητές που τούς παίρνει).

Από τι να αρχίσω και σε τι να τελειώσω, όταν περιγράφω τα πλακάκια του μωσαϊκού που συνθέτουν το γαμομπούρδελο στο οποίο βρήκα και γύρισα η βλαμμένη για να ζήσω. Εσύ που με διαβάζεις απ'έξω (look at me, θα σώσω μια ζωή τώρα), ΚΑΤΣΕ ΕΞΩ και μην έρθεις εδώ στο μνήμα. Όχι γιατί εδώ είναι δύσκολα- που είναι δηλαδή. Απλά γιατί εδώ θα σε καταπιεί η κωλομαυρίλα τους όπως κατάπιε και μένα και δεν είμαστε για τέτοια τέτοιες εποχές. Στην τελική αν δεν το ξωρκίσουμε και κάπως, πώς θα την βγάλουμε;

4 σχόλια:

  1. Βασικά ο ΓΑΠ δεν θέλει εξορκισμό αλλά μνημόσυνο (τώρα μου ήρθε!).

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. marco αυτοεξοριστειτε και ανοιγετε λογαριασμους σε ξενες τραπεζες, ναι. Εδω ειναι πολυ πακετο η κατασταση, κυριως γι'αυτα που ερχονται- mavrila mode: ON.

    the elf at bay μωρε απ'ολα θελει αυτος. Αληθεια γιατι δεν πιανουν οι καταρες ολου του κοσμου για το προσωπο του; Μηπως επειδη δεν τις κανουμε στα αγγλικα??? :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @aphtha

    Α, δεν το είχα σκεφτεί αυτό, μου έδωσες ιδέα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Are you talking to me?