Χρονια πολλα!

Έχω χαθεί αλλά είναι πολύ σοβαροί οι λόγοι που συμβαίνει αυτό, κυρίως το ότι έβαλα στο σπίτι ON telecoms, σύνδεση η οποία με πετάει έξω ανά 3λεπτο, κάτι που καθιστά αδύνατη την περιήγηση για πάνω από 8 λεπτά αν θέλεις να κρατήσεις τα νεύρα σου στη θέση τους. Ηθικό δίδαγμα: ΜΗ ΒΑΖΕΤΕ ΟΝ TELECOMS,  αγαπητοί συν-τσίπηδες.

Κατά τα λοιπά, χρόνια πολλά και Χριστός ανέστη κτλ κτλ κτλ και εύχομαι σε όλους να βρούν τον έρωτα που βρήκα και με κάνει να έχω αλλάξει τη ζωή μου προς το καλύτερο. Πάρτε και ένα cover της άφωνης Lanaς, έτσι γιατί η μέρα επιβάλλει παραδοσιακά.

Blue jeans, white shirtWalked into the room you know you made my eyes burnIt was like, James Dean, for sureYou're so fresh to death & sick as cancerYou were sorta punk rock, I grew up on hip hopBut you fit me better than my favourite sweater and I knowThat love is mean, and love hurtsBut I still remember that day we met in December, oh baby!
I will love you till the end of timeI would wait a million yearsPromise you'll remember that you're mineBaby can you see through the tears?Love you more than those bitches beforeSay you'll remember, oh baby, say you'll rememberI will love you till the end of time
Big dreams, gangstaSaid you had to leave to start your life overI was like - no please, stay here, we don't need no money, we could make it all workBut he headed out on Sunday, said he'd come home MondayI stay up waitin', anticipatin', and pacing' but he was chasing paperCaught up in the game - that was the last I heard
I will love you till the end of time I would wait a million yearsPromise you'll remember that you're mine[ From: http://www.metrolyrics.com/blue-jeans-lyrics-lana-del-rey.html ]Baby can you see through the tears?Love you more than those bitches beforeSay you'll remember, oh baby, say you'll rememberOh baby who I will love you till the end of time
You went out every nightAnd baby that's alrightI told you that no matter what you did I'd be by your side
'Cause imma ride or dieWhether you fail or flyWell shit at least you triedBut when you walked out that door a piece of me diedTold you I wanted more, but that's not what I had in mindJust want it like beforeWe were dancin' all nightThen they took you away, stole you out of my lifeYou just need to remember...
I will love you till the end of timeI would wait a million yearsPromise you'll remember that you're mineBaby can you see through the tearsLove you more than those bitches beforeSay you'll remember, oh baby, say you'll rememberI will love you till the end of time

Άλλα κόλπα

Καταλαβαίνεις ότι η χώρα και η δομή της κοινωνίας έχει αλλάξει -ή έστω έχει αρχίσει να αλλάζει- όταν ακούς, με αφορμή τις καταλήψεις, μια 19χρονη να συζητάει με το γκόμενό της στο τηλέφωνο για το κατά πόσο "η κυβέρνηση είναι παράνομη και έχουμε περιέλθει σε μια γενικότερη κατάσταση ανομίας".

Οκ.

Βγήκαν στους δρόμους οι ΜΗ απολιτίκ

Βαριέμαι να αναλύω πάλι. Θα παραθέσω εδώ μια απάντηση σε όσους απέχουν από τις πλατείες γιατί θεωρούν ότι πρόκειται για άλλη μια προσωρινή μόδα απαίδευτων που πετούν τα σκουπίδια τους στο δρόμο- ΝΑΙ, ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ, εγώ όμως θα κατέβω. Την αντιγράφω αυτούσια από ένα φόρουμ που είχαμε μια συζήτηση:

Διαβασα με μεγαλη προσοχη τις προηγουμενες 4-5 σελιδες της συζητησης και βρηκα εξαιρετικες τις αποψεις απο ........ και ........ . Αν καποιος διακαιουται πιο πολυ απο ολους να λεγεται "αγανακτισμενος", αυτος ειναι καποιος ο οποιος τα βλεπει οντως ολα μαυρα οπως τα δυο αυτα μελη -οπως και γω.. Το καλο ειναι οτι σε μια αναρχη μαζα, οπως ειναι το εν λογω κινημα των indignados, every little counts. Μακαρι τα παιδια αυτα και ολοι οι ομοιδεατες τους να κατεβαιναν στις συγκεντρωσεις, ετσι το πληθος θα διαμορφωνοταν με μια καλυτερη ταυτοτητα απο οτι -ισως- εχει τωρα. Ναι, υπαρχουν τα ζωα που πετανε σκουπιδια, αλλα υπαρχουμε και μεις που τους κραζουμε. Ναι, υπαρχουν και οι τυπισσες που κατεβαινουν για πλακα και πεταγονται και απο το attica, αλλα αν ολοι εμεις που ειμαστε υπερανω δεν τους αφηναμε να μας καπελωσουν με την απουσια μας, αυτοι θα ηταν απλα ενα ποσοστο

και οχι το ολον.

Στο κατω κατω της γραφης ΝΑΙ, υπαρχουν οι διαπλεκομενοι, οι απαιδευτοι, οι βολεψιματιες με ευτελη νοοτροπια σ'αυτην τη χωρα (και ειναι οντως παρα πολλοι), υπαρχουν αυτοι που φαγαΝΕ, που κλεψαΝΕ κτλ... αλλα απο το να κραζουμε non stop ολους τους αλλους, ας σκεφτουμε οτι -απο το μικρο μας περιβαλλον- πολλοι μπηκανε στο τμημα του μαθηματικού/αγγλικου/φιλολογικου/φυσικού κτλ με μονο ονειρο ζωης να διοριστουνε και να εχουν 3μηνες διακοπες. Εστω, ακομα και να μην ηταν το μονο ονειρο αυτο, σιγουρα συντελεσε στην αποφαση κατα τη συνθεση του μηχανογραφικου, που δειχνει ποσο επιρρεπεις ειμαστε ολοι απο την ανθρωπινη φυση μας στη βολεψη που μεχρι τωρα προσφεροταν απλοχερα. Η μαζικοτητα ενος κινηματος ωστοσο, ισως βαλει πολλους στη διαδικασια να αναθεωρησουν. Η παρουσα συζητηση μας πχ μονο σε καλο μπορει να βγει για καποιον "απολιτικ" αναγνωστη.

ΥΓ1: Τα χοντρα λεφτα του χρεους ειναι οντως πλασματικα. Ολες οι αγορες της Ελλαδας (δρομοι, οπλα, σκατα) βασιστηκαν επι 30 χρονια σε υπερκοστολογησεις ξενων εταιριων (που, Ω τι συμπτωση, τυχαινει να ειναι και οι δανιστες μας). Το οτι οι κυβερνωντες τα αγοραζαν και λεγανε και ευχαριστω (aka με μια μιζουλα αγοραζουμε και δρομο στο 800% της αξιας του αμα λαχει) δε συνιστα αδικημα του ελληνικου λαου -ο οποιος στο κατω κατω ηταν παντα ερμαιο των επισης πληρωμενων τηλεορασεων και των επισης πληρωμενων ψευτικων στοιχειων που παρουσιαζαν οι πολιτικοι περι αναπτυξης (βλ Σιμητη). Εξ ου και η διαιωνιση της καταστασης.

ΥΓ2: Η κυβερνηση του ΓΑΠ ειναι εθνικα επικινδυνη γιατι εχει σαν προτεραιοτητα την αποπληρωμη των αμυθικων ποσων αντι της αξιοπρεπους διαβιωσης του λαου. Η πτωχευση ειναι αναποφευκτη, μια πατριωτικη κυβερνηση που υποσχοταν ψευτικα "λεφτα υπαρχουν" θα μπορουσε εστω τωρα να κυρηξει την οικονομικη ανικανοτητα του εθνους μας πριν αφησει το λιμανι του Πειραια σε τουρκικη ή γερμανικη διοικηση -και ΚΥΡΙΩΣ πριν οι ανθρωποι βρεθουν de facto με εργασιακα δικαιωματα ανθρακωρυχου, σε περιπτωση που αυτη η τακτικη τραβηξει αλλον ενα χρονο στο ιδιο μοτιβο. Ο,τι διαφορετικο ειναι σιγουρα καλυτερο απο την τωρινη αυτοκτονια παιδια, ακομα κι αν πεινασουμε (μια χωρα χωρις πορους οπως η Ελλαδα σιγουρα θα πεινασει καποια στιγμη, ας γινει τωρα αυτο πριν γινουμε σκλαβοι). Οι Ουγγροι αρνηθηκαν να εξοικονομησουν τα χρεη τους μεσω φορων στο λαο αλλα μεσω φορων στις τραπεζες. Το ΔΝΤ ξινισε αλλα το μετρο περασε. Υπαρχουν λυσεις που δεν προβαλονται απο κανενα μεσο παιδια, απλα θελουν κοτσια και τακτικη. Αν δε βγουμε στο δρομο και δε συμμετεχουμε ενεργα με ιδεες, δε θα το κανει κανεις απο τους "απολιτικ" για εμας.

Σας παρακαλω βγειτε στους δρομους. Χρειαζομαστε τις αποψεις σας και την ακεραιοτητα σας.

How about an exorcism?

Θα μπορούσα να γκρινιάζω για ώρες, προκειμένου να πάω με το ρεύμα της μίρλας και της κινδυνολογίας που με περιτριγυρίζει τον τελευταίο καιρό και που με έχει ομολογουμένως κάνει possessed όπως ο σατανάς την Linda Blair. Η επιτομή των παραδειγμάτων μιρλοφόρων που μπορώ να σκεφτώ -γνωστή και ως σημαιοφόρος της μίρλας- είναι η εργοδότριά μου, της οποίας είμαι πλέον πεπεισμένη ότι σκοπός της ζωής της είναι να καταριέται τον ΓΑΠ και τους λοιπούς σωτήρες, προβλέποντας παράλληλα το τέλος του κόσμου και σπέρνοντας τον πανικό για το πώς θα επιβιώσει η νέα γενιά. Δεν έχω τίποτα με τη γυναίκα,

ίσα ίσα. Αν δεν κάπνιζε σαν απελπισμένος φυλακισμένος πάνω στη μούρη μου όλη την ώρα και αν δεν είχε και αυτήν την κλαούρα που μούχει κάνει τον τσαμπουκά πουρέ για το πώς θα επιβιώσω, θα ήταν μια από τις καλύτερες περιπτώσεις έβερ για να σου αναλύσω. Αλλά όχι, δε θα στο αναλύσω άλλο, γιατί έχω και μια αυτοκτονία να οργανώσω, με τα ίμο που πάω και συναναστρέφομαι.

Τα καλύτερα έρχονται βέβαια όταν επισκέπτομαι τη γιαγιά για φαγητό και επίσκεψη. Δε θα σου μιλήσω για την αναβίωση της κατοχής μέσα από αληθινές ιστορίες ζωής- το αγαπημένο μας θέμα-, θα σου μιλήσω όμως για το

ποιός θείος έχει σειρά να πεθάνει και σε ποιανού στο μνημόσυνο πρέπει να πάει και γιατί δεν έρχομαι και γω. Δεν ξέρω, παλιά οι άνθρωποι δεν είχανε και την τηλεόραση και ή πηδιόντουσαν ή πηγαίνανε σε μνημόσυνα, μη μου ζητάς τώρα να κρίνω τα χόμπι τους. Μακάβρια ξεμακάβρια, τα μνημόσυνα μεγαλώσανε γενιές και γενιές, μην το γελάς.

Εναλλακτικά θα σου πιάσω για τη φίλη μου, την οποία την τσακίσανε στην τελευταία εξεταστική με σημαίες και με ταμπούρλα, θέλοντας να δώσουνε την εντύπωση του πολύ-σκληρό-για-να-πεθάνει Πανεπιστημίου Αθηνών (δεν κοιτάει τα χάλια του, που κάναμε το διήμερο των εκλογών 7ήμερο λέω εγώ,

πάνε και βγάζουν όλη τους την ανικανότητα σε θέματα εκτός τόπου και χρόνου στους φοιτητές που τούς παίρνει).

Από τι να αρχίσω και σε τι να τελειώσω, όταν περιγράφω τα πλακάκια του μωσαϊκού που συνθέτουν το γαμομπούρδελο στο οποίο βρήκα και γύρισα η βλαμμένη για να ζήσω. Εσύ που με διαβάζεις απ'έξω (look at me, θα σώσω μια ζωή τώρα), ΚΑΤΣΕ ΕΞΩ και μην έρθεις εδώ στο μνήμα. Όχι γιατί εδώ είναι δύσκολα- που είναι δηλαδή. Απλά γιατί εδώ θα σε καταπιεί η κωλομαυρίλα τους όπως κατάπιε και μένα και δεν είμαστε για τέτοια τέτοιες εποχές. Στην τελική αν δεν το ξωρκίσουμε και κάπως, πώς θα την βγάλουμε;

Θα σε κάνω βασίλισσα

Νέα εποχή για όλους μας, αγαπημένοι μου. Το πριγκιπόπουλο αποκαταστάθηκε, το παραμύθι της θνητής (και της μάνας της) που διείσδυσε στα βασιλικά ενδότερα πήρε

σάρκα και οστά. Οκέυ γκάιζ, τώρα θα μου πείτε ΔΝΤage, με τι κάθεσαι και ασχολείσαι ρε κοπελιά, αλλά θα κράξω, δε μπορώ. Έτσι, για το καλό.

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα μου δεν είναι το βασικότερο που έχει ο μέσος νοήμων πολίτης αυτού του κόσμου, με άλλα λόγια αν κανονικά θα πρέπει να σνομπάρουμε ή όχι ένα τέτοιο ελεεινό σόου, που έχει πίει για το στήσιμό του το είναι του κοσμάκη. Προσωπικά να κι απ'τη μια, να κι απ' την άλλη, αν με αυτόν τον τρόπο η βασιλεία υμνείται, και η βασιλεία είναι κακό πράγμα και δεν πρέπει και μπλα μπλα μπλα. Λες και η ελληνική δημοκρατία των Porsche Cayenne είναι κάτι καλύτερο. Δηλαδή give me a break αγαπητέ αναγνώστη, όλα τα

σόου και τα μνημεία του μάταιου τούτου κόσμου, ακόμα και τα ελληνικά, έχουν βασιστεί στον ιδρώτα και το οικονομικό αίμα του κοσμάκη, από το γιοφύρι της Άρτας που χτίσανε την τύπισσα μέσα, μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 που τις μίζες για το event θα τις πληρώνουν ακόμα και τα δισέγγονά μου. Φαντάζομαι οικτίρεις τους Άγγλους που στην τελική έχουν φάει και πιεί από τη βασιλεία και τα καλά της όταν οι Μήλιοι πάνε και θαυμάζουν τον Παρθενώνα γιατί τονώνει το ελληνικό τους πνεύμα. Χελόου, μετά τον Παρθενώνα το 416 πΧ, οι Μήλιοι drank him κανονικά από τους Αθηναίους, αυτούς που όλοι έχουμε για άμεμπτους. Άμα ο Άγγλος τη βρίσκει με το να κατασκηνώνει έξω από το Buckingham με κουτάκια μπίρας που έχουν τη βρετανική σημαία πάνω, με γεια του και χαρά του, σάμπως ο Φοίβος και η Αθηνά ήταν καλύτεροι... Ξέρεις πόσο χρήμα

έχει αφήσει ο τουρισμός λόγω της βασιλείας στο UK; Αν πάντως είχα να λυπηθώ κάποιον για τα λούσα αυτού του γάμου, αυτό θα ήταν οι αποικίες των Βρετανών που τόσα χρόνια με αίμα έδωσαν αυτό το κούφιο κάτι στη μεγαλόνησο για να έχουνε να λένε.

Αλλά το θέμα μας είναι σημαντικότερο. Η ΝΥΦΗ.

Έστω ότι ο Γουίλιαμ δεν έχει μάνα να τον ξεστραβώσει. Έστω ότι η Γκαμίλα εχέσθη και καλά κάνει, κι αυτή καλύτερη δεν είναι. Έστω ότι ο Κάρολος γκομενίζει και δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί. Αυτή η γραία η Ελίζαντεθ (καλά το λέω, υπεραιωνόβια κατήντησε, πότε θα μας αφήσει χρόνους;) δε μιλάει; Για τη Νταιάνα καλά ήξερε να χωθεί και να κατινιάζει, την "Κάθριν"-μη-χε δε μπορεί να την αξιολογήσει ως potentially dangerous (έκανα shift+alt μπας και διαβάζει και με καταλάβει, αν και υποψιάζομαι ότι δεν έχει ιντερνετ το παλάτι γιατί το θάψιμο κυκλοφορεί ήδη ευρέως για την πάρτη της σε όλες τις γλώσσες και αλλαγή στα σχέδια δεν είδα);

Εντάξει, ποιος νοιάζεται για το φόρεμα, το φιλί κι όλα αυτά τα φανφαρίστικα των γάμων, αδιαφορώ προσωπικά, αλλά μη με παίρνεις και στα σοβαρά εμένα γιατί τον δικό μου το γάμο τον φαντάζομαι με 10 άτομα και after στο Ελληνικόν (σουβλατζίδικο) για να δείξω σε όλους τι με δένει με τον άντρα μου (δεν παίζει ο άντρας μου να μην τρώει σουβλάκια, όλα κι όλα). Τα αεροπλάνα έχω να ομολογήσω με ψαρώσανε λίγο αλλά πφ, ποιος νοιάζεται στην τελική, θα βάλω και γω τον πατέρα μου να γκαζώνει το αμάξι έξω από την εκκλησία μετά το τέλος του μυστηρίου για να πατσίσω. Το θέμα μας όμως είναι αυτό το γύναιο.

Η μεγάλη αλλαγή επήλθε φυσικά για τους Καμπριτζιώτες και τις Καμπριτζιώτισσες, οι οποίοι θα μπορούν πλεόν να είναι περήφανοι που έχουν για δούκισσα μια κοπελιά από την Κωλοπετινίτσα η οποία έκανε αμαν για να παντρευτεί πλούσιο για να πουλάει μούρη και να μη δουλεύει. Όλοι οι λαοί έχουν και μια τέτοια, πώς εμείς είχαμε τη Νατάσα την πρώην πρώτη κυρία, ε αυτο... Για όποια υποψήφια πριγκιποθήρα (κατά το προικοθήρα), να υπενθυμίσω ένα απλό και απέριττο fact ότι ο καλύτερος πρίγκιπας είναι αυτός που είναι μόνο για σένα. Νισάφι πια με τους γάμους με βάση το πορτοφόλι και το prestige (also call me παππούς-με-πόρσε), βγάζουν μάτι και είναι μπανάλ.

Πάντως ο Γουίλιαμ είναι ωραίο παιδί, δεν έχω να πω. Από μικρή τον είχα ξεχωρίσει αλλά ήταν too rich for me. Αυτός θα ήθελε μεγάλο σπίτι, εγώ δε θα ήθελα νταντάδες και τέτοια να μπαίνουν μέσα στα πόδια μας οπότε πού να κουλαντρίσω τόσα τετραγωνικά, ε είπαμε να μην το δοκιμάσουμε καν. Αυτηνής τι της βρήκε απορώ, που είναι τόσο έρμαιο των φιλοδοξιών της που έγινε σκιάχτρο από τη δίαιτα για να έχει να λέει ο κόσμος. Τι να περιμένεις όμως από μια γυναίκα που έχει κολλητή τη Βικτώρια Μπέκαμ;

Εντάξει, δεν έχω αποδείξεις ότι τα κίνητρα του γάμου ήταν αυτά από μεριάς της κοπέλας, αλλά σάμπως έχω αποδείξεις και για το ότι της βασίλισσας της καλάρεσε που συμφιλιώθηκε με ένα γάμο η τάξη των εργαζομένων με τη δική της, γι'αυτό και θυσίασε το εγγόνι; Μακάρι η κοπέλα να φανεί αντάξια των προσδοκιών του Γουίλιαμ και να τον αγαπάει αληθινά μετά από τόσα χρόνια που τάχουν τα παιδιά, κι ας μην τη γουστάρω μια. Είναι δύσκολο να είσαι ορφανός πρίγκιπας και να μην ξέρεις για τι σε παντρεύονται, το ομολογώ. Been there, done that (λέμε τώρα). Πάντως η καζούρα από τους Ελληνάρες μας δεν απεφέυχθη:

@DimitrisKamenos: Λευτεριά στον Γουίλιαμ! Free Willy!

@elenirou: Αύριο τέτοια ώρα θα περιμένουμε τη νύφη να δείξει σεντόνι.

@Greek_Writer: Το νυφικό εμπεριέχει και γύψινες ρώγες? Γιατί είναι κάγκελο

@maksek: Ο σύζυγος του Έλτον είναι αρκετά ευθυτενής. Σαν να έχει καταπιεί το σπαθί του Σερ Έλτον ένα πράμα!

@maksek: Η λιμουζίνα δεν έχει πινακίδες. Κρίμα, περίμενα κάτι σε "ROYAL FUC_KING"

@kri_naki: Ταξί rolls royce πρώτη φορά βλέπω!

@ViviSoraya: Το καπέλο της Γκαμήλως ίσα που χωράει στη Ρολς

@katerinazarifi: Η Βασίλισσα Ελισάβετ είναι 65 χρόνια παντρεμένη. Ποιος θα τολμούσε να την χωρίσει;

@KKoutsomichos: Φαντάσου τι καπέλο θα φορούσε η Lady Gaga

@CharisPap: Που είσαι ρε Τσιαντάκη να πας με την χαίτη σου στον να μην ξέρει που να κρυφτεί ο Μπέκαμ ο καράβλαχος;

@ergodektis: Αμφιβάλλω αν με τόση καπελαδούρα μέσα στο Αββαείο έχουν τα κινητά σήμα! Να είσαι εκεί και να μην μπορείς να στείλεις ένα τουιτ;;;

@DMavrokefalidis: φήμες λένε ότι η γκαμήλα σήμερα κρύβει ένα 2λιτρο νερό όχι στην καμπούρα αλλά στο καπέλο

@azriel84: O William έγινε δούκας του Cambridge; Θα δίνει και πτυχία αγγλικών τώρα;

@Peteropon: Η δικιά μου προφορά είναι καλύτερη από του Γουίλιαμ μπαι φαρ

@PinkBarbouni: Προφορά William....πεθαίνω! Αν τον είχα άντρα, μέχρι και μενού της ψαροταβέρνας, θα τον έβαζα να μου διάβαζε.

@heliasv ilias: Το σφυράει το σίγμα η Καιτούλα...

@ergodektis: Άνοιξε το στόμα μωρή! Μίλα καθαρά! Σαμιαμίδο!

@super_pita lia: Α η κειτ δεν κανει καλο λιπ σινκ

@EleniKarpontini: Η Κέιτ θα πατήσει το πόδι του Ουίλιαμ ή το απαγορεύει το πρωτόκολλο;

@MD_Lost2009: Ο Χάρι ή κατουριέται ή θέλει να την αμολήσει!

@Mitsoulas_p: Άντε Harry, η Πίππα είναι καλύτερο γκομενάκι, χώσου.

@NFSale: Ο Χάρι σήμερα θα πηδήξει την pipa. Βάζω και στοίχημα. Εάν δε το έχει κάνει ήδη.

@wan_der_kakos : Στο γάμο του Χάρι θα σκάσουν όλοι οι τελειωμένοι, από τη Λόχαν μέχρι τη βυζαρού Τζόρνταν.

@Freedomandguile: Το καημένο το Γουίλ, έχει φαλάκρα τόσο νέος. Ο δε Χάρι φαίνεται ο τύπος που έβαζε αμπούλες βρώμας στο σχολείο. Μ' αρέσει.

@AnastasiaKa: Τι να μας πει κ ο William με τις ζωντανές συνδέσεις. Αυτά τα έκανε ο Μικρούτσικος πριν χρόνια!

@mariamenounos: Χαχα! Μικροπράγματα. Μόνο 1900 καλεσμένοι και το ένα τρίτο του πλανήτη να παρακολουθεί την τελετή

@geomakman: Έβαλα σε φάκελο 50 ευρώ για το γάμο του William και της Kate, καλά δεν είναι;

@nmenoudarakos: Δεξής ψάλτης είναι ο Πέτρος Γαϊτάνος

@realtowz: Γάμος είναι αυτό; Που να πάνε στον Πύργο να δούνε γλέντια...

@layor13: Ρύζι θα πέσει ή το έχουν απαγορεύσει;

@katerinazarifi: Καλέ! Κλαίει η μάνα της Κέιτ... Σου λέει “Νικήσαμε”. Κλαίνε και κάτι άλλες μες το Αβαείο. Οι πρώην του Ουίλιαμ.

taken by eradio blog

Τι άλλο να πω εγώ δηλαδή τώρα;

Και στα δικά μας οι ελεύθερες.

Με true love όμως...

Και χωρίς στέμματα και σαχλαμάρες.

Οι παλιοί συμμαθητές

Είναι πλέον επίσημο. Θα σου συμβεί τη στιγμή που θα πηγαίνεις τα σκουπίδια και θα φοράς το σορτσάκι Snoopy. Είτε τη στιγμή που πλένεις το αυτοκίνητο και έχεις ιδρώσει ανεπανόρθωτα. Είτε τη στιγμή που πετάχτηκες να πάρεις ένα γαμημένο γάλα από το ψιλικατζίδικο. Ο παλιός γνωστός, η κατίνα συμμαθήτρια του Β2, ο ψωνάρας κάγκουρας γέιτονας θα σε περιμένει εκεί. Ω ναι, θα σε περιμένει εκεί...

Είχα κάποτε ακούσει για ένα ρητό (ο Θεός να το κάνει), της Coco Chanel αν δεν απατώμαι, που έλεγε ότι πρέπει πάντα να είμαστε στην τρίχα γιατί η συνάντηση που θα μας αλλάξει τη ζωή μπορεί να γίνει δίπλα από τον σκουπιδοντενεκέ, με μια σακούλα προχθεσινά κολοκυθάκια στο χέρι. Δεν το είπε ακριβώς έτσι τελοσπάντων, αλλά you get the point. Στη δική μου περίπτωση δεν ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα βέβαια. Θέλω να πω ότι, οκέυ, η δική μου συνάντηση που μου άλλαξε τη ζωή δεν έγινε ένα βράδυ πηγαίνοντας τα σκουπίδια της οικογένειας στον κάδο. To be honest, μάλλον το fact αυτό μπορεί και να έρθει (λέμε τώρα) σε λίγα χρόνια σαν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της συνάντησής αυτής, η οποία έγινε κατά τα άλλα σε άκυρο χρόνο, ένα φθινοπωρινό σούρουπο με τα πουλάκια να τιτιβίζουν γύρω μου και το στομάχι μου να γεμίζει πεταλουδίτσες-αχ-τι-θυμήθηκα-τώρα.

Τελοσπάντων. Προσπερνάω το μελό.

Αυτό που άρχισα να λέω και δεν τέλειωσα ποτέ είναι ότι σήμερα συνάντησα έναν παλιό συμμαθητή που είχα να μάθω αν ζει ή αν πέθανε για περίπου 13 χρόνια. Τώρα που το έμαθες μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος.

Όπως όλες οι παρόμοιες συναντήσεις στις οποίες ακούς πίσω από την πλάτη σου τη μοίρα σου να γελάει χαιρέκακα, μάντεψε, ΚΑΙ η δικιά μου έγινε την πιο ακατάλληλη στιγμή στη γωνία του σπιτιού μου, με αμφίεση τρελής ξεμαλλιασμένης, και με μια βαφτιστική (ανέτως χαρακτηριζόμενη και αυτιστική) μπλούζα που θα στοιχιμάτιζες ότι την αγόρασα την τελευταία φορά που είδα τον εν λόγω συμμαθητή, τουτ' έστιν πριν 13 χρόνια as well. Για να μη με παρεξηγήσεις, το θέμα δεν έιναι ούτε στο ελάχιστο ερωτικό, αφού τα ίδια θα έλεγα και αν σήμερα συναντούσα τη μικρή Αλεξάνδρα (η οποία πρέπει να έχει μεγαλώσει by now παρεμπιπτόντως). Eίναι όμως ρε παιδί μου αυτό το γαμώτο, να βλέπεις ανθρώπους μετά από 15 χρόνια και αντί να σε βλέπουν και να λένε "Για κοίτα, έγινε άνθρωπος αυτή, φτου της" να λένε "Τζίζους, πώς χόντρυνε/κόντυνε/της φύγανε τα δόντια/ξεμαλλιάστηκε/έγινε σα γαμώ το κέρατό μου αυτή". Είναι το ίδιο γαμώτο που λες και εκείνες τις φορές που ενώ φοράς το ασφυκτικά στενό χρυσομαύρο φόρεμα, σκαρφαλωμένη σε 12 πόντους συν άλλους 60 που είναι το τραπέζι και τα αυτιά σου βουίζουν από τη μουσική την ίδια στιγμή που τα μάτια σου θολώνουν από το γύρω γύρω του τσιφτετελιού, δε σε προσέχει κανείς και δεν έχεις κανέναν να θαμπώσεις, τώρα που είσαι στα φόρτε σου και έχεις ξοδέψει ένα μεροκάματο μπροστά από τον καθρέφτη (γενικά μιλάω, εγώ έχω να πάω στα μπουζούκια από την πενταήμερη). Είναι καθαρά θέμα εγωισμού το ζήτημα.

Το δεύτερο που απεκόμισα από τη συνάντηση με έναν τόσο παλιό γνωστό είναι η υπενθύμιση αυτού που σκεφτόμουνα πάντα, ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Μπορεί το παιδάκι που πάντα ήξερες να έχει κάνει λεφτά, να οδηγάει τζιπ, να έχει γίνει τούμπανο από την πολλή γυμναστική, να φοράει αυτά τα γλοιώδη aviator sunglasses με τουπέ, αλλά ποτέ δε θα καταφέρω εγώ τουλάχιστον να δω κάτι πέρα από το παιδάκι που γύρναγε σα δαιμονισμένο κάθε διάλλειμμα να κάνει "σαλαμάκι" στα κορίτσια και μετά να κλαίει σε μια γωνίτσα με λυγμούς επειδή ο μικρός Χρηστάκης του πήρε το μολύβι. Οι ντίβες και οι τυπάδες είχαν ξεχωρίσει από μικρές/μικροί, δηλαδή άντε μέχρι τα 9-10 χρόνια τους, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται και αυτό. Όλοι οι άλλοι εξελίχθηκαν σε απλές απομιμήσεις. Διαπιστώνω δε, μέρα τη μέρα, ότι η πίτα χωρίζεται σε 5% τυπάδες και ντίβες και 70% απομιμήσεις. Το υπόλοιπο 24% μοιράζονται αυτοί που διατήρησαν το δικό τους κοινό και αδιάφορο στυλ που τους έκανε αθέατους στο νηπιαγωγείο και τους κάνει αθέατους και τώρα. Αυτοί, μέσα από τη δική τους λίγο πολύ ασήμαντη αλλά ιδιαίτερη πορεία θα χρήζουν πάντα της δικής μου εκτίμησης. Μόνο ένα 1% είναι οι εξαιρέσεις που μεταλλάχθηκαν από μικροί ασήμαντοι σε φοβερούς τύπους indeed. Που ανακάλυψαν δηλαδή στην πορεία ένα σπουδαίο ταλέντο και ύφος που τους ξεχώρισε από εμάς τους κοινούς θνητούς.

ΥΓ: Τελειώνοντας εδώ την κοινωνιολογική μελέτη μου, θέλω να υποσχεθώ ότι κάποια από τα προσεχή ποστ θα πραγματεύονται ποιοτικά θέματα για να τελειοποιήσεις το σεξ, τις σχέσεις σου και το σώμα σου, με ενδεικτικούς τίτλους "10+1 τρόποι για να βελτιώσετε τη σεξουαλική σας ζωή", "Κάτσε κάτω από τη Μάρα", "Πουλιά στον αέρα", "Η στάση του Νίκου", "Αχβαχ ο Θαλασσινός", "Chuzie Q", "Πώς να χάσετε 30 κιλά σε 1μέρα", "Στο βάθος λίπος", "Από Κορμί Λάμπα, Κορμί Λαμπάδα" και άλλα .

....

....

....

....

Κάπως πρέπει να φέρω και γω πίσω τους αναγνώστες μου :PPP

Και πού να σφίξουν και οι ζέστες

Μπορώ να πω με σιγουριά ότι ζέστανε ο καιρός αρκετά όταν σταματάω να φοράω δυο φανελάκια μέσα από το δίπαχο πουλόβερ μου και το πανωφόρι αρκούδα, κατάλοιπο από τα φοιτητικά χρόνια στα Λονδίνα. Πρακτικά αυτό συμπίπτει με μια διάθεση ανανέωσής μου (αρχίζω καινούρια χόμπι για 2 μέρες και μετά τα σταματάω), μια τάση για περισσότερες εξόδους (σε ένα μήνα έχω παέι σε τρια θέατρα/συναυλίες/και δε συμμαζεύεται), μια ελλάτωση της καταναλισκόμενης τροφής μου (ένα σουβλάκι αντί για δυο) και μια ανεξήγητη αγάπη για τα πάντα (που λέει ο λόγος). Ειδικά για το τελευταίο θα μιλήσω, και θα αναφέρω σαν κινητήριο δύναμη τα δυο ανήψια σε μορφή βρέφους και τα δυο, που γεμίζουν τις μέρες μου εδώ και λίγο καιρό που επανεγκαταστάθηκαν πάνω από το σπίτι μου (parents supervised βεβαίως βεβαίως).

Σε τέτοιο κλίμα, καθώς επίσης και έχοντας διαπιστώσει μια ελαφριά απομάκρυνση από τη σωστή ορθογραφία και γραμματική της υποφαινόμενης λόγω μη συστηματικής χρήσης των ανωτέρω, γιορτάζουμε σήμερα την αναβίωση του παρόντος μπλόγκ με ένα πάρτυ...

...και την παρακάτω διαφήμιση που φτιάχτηκε ειδικά και αποκλειστικά για μας. Καλώς σας ξαναβρήκα!

Δεν υπάρχει γυρισμός άπαξ και μπλέξεις με το μπλόγκινΓΚ.